Το 2012, το τηλεοπτικό Κουτί της Πανδώρας, είχε κάνει μια μεγάλη έρευνα για την ΑΕΠΙ, που κατέληξε σε δύο εκπομπές στην ΕΡΤ. Σε αυτές τις εκπομπές περιγράφαμε ένα καθεστώς αυθαιρεσίας και κονόμας με πρωταγωνιστές τους μετόχους της ΑΕΠΙ και θύματα τους επαγγελματίες καταστηματάρχες αλλά και τους δημιουργούς. Με το νόμο 2121/1993, που υπέγραφε η Ντόρα Μπακογιάννη, η ΑΕΠΙ, στο όνομα της είσπραξης των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών, γινόταν ένας αυθαίρετος εισπράκτορας με τις ευλογίες του κράτους.
Οι εισπράκτορες της ΑΕΠΙ, αυθαίρετα προσδιόριζαν ποσά ως πνευματικά δικαιώματα που πρέπει να εισπράξουν όχι μόνο από καταστήματα αλλά ακόμη και από περίπτερα, όπου ο περιπτεράς άκουγε ιδιωτικά μουσική. Αν κάποιος είχε διαφωνία επί της τιμής, το κράτος έδινε το δικαίωμα στην ΑΕΠΙ να τον οδηγήσει στο αυτόφωρο με χειροπέδες ή και να του κλείσει το μαγαζί. H Δημοτική Αρχή αφαιρούσε την άδεια του καταστήματος αν διαφωνούσες ή ήσουν σε δικαστική διαμάχη, και δεν πλήρωνες ΑΕΠΙ. Ακόμη και αν δήλωνες πως στο κατάστημά σου δεν έχεις μουσική, στο δικαστήριο δύο ψευδομάρτυρες (οι ίδιοι πάντα), κατέθεταν πως έχεις. Εισέπρατταν όμως οι δημιουργοί; Φυσικά όχι. Η οικογένεια Ξανθόπουλου, είχε δημιουργήσει μια εταιρεία τέρας με οικογενειακούς μισθούς δεκάδων χιλιάδων ευρώ για τον καθένα και τεράστια λειτουργικά έξοδα με αποτέλεσμα να μοιράζει ψίχουλα στους δημιουργούς.
Οι εκπομπές προβλήθηκαν αφού ανακοινώσαμε προσπάθεια λογοκρισίας και η ΑΕΠΙ, η οποία πλέον είναι υπόδικη για όλα αυτά με πέντε χρόνια καθυστέρηση, έβγαλε μια ανακοίνωση μεσ’ την οποία με αποκαλούσε συκοφάντη και άθλιο (σας θυμίζει κάτι;). Μετανιώνω ειλικρινά που δεν στράφηκα τότε νομικά εναντίον της. Αυτές οι εκπομπές ήταν η αιτία μιας σφοδρής σύγκρουσης με τον Διονύση Τσακνή. Ο Τσακνής ήταν μέλος του Δ.Σ. της ΑΕΠΙ, η οποία τοποθετούσε καλλιτέχνες στη διοίκησή της, ως βιτρίνα, για να φαίνεται ως εισπρακτικός μηχανισμός καλλιτεχνών και όχι Ανώνυμη Εταιρεία που γδέρνει τους επαγγελματίες για να εισπράττει η οικογένεια και οι λοιποί συγγενείς.
Τα χρόνια πέρασαν, οι μέτοχοι της ΑΕΠΙ αντιμετωπίζουν πλέον κακουργηματικές διώξεις για όσα έκαναν και ο Τσακνής βρέθηκε μαζί με τον Λάμπη Ταγματάρχη στο τιμόνι της ΕΡΤ. Ο Ταγματάρχης δεν είχε όπως έλεγε σχέση με την ΑΕΠΙ, αλλά την είχε εξυπηρετήσει σε μια δύσκολη περίοδο. Ήταν η εποχή που τα κανάλια αρνούνταν να πληρώσουν τις υπέρογκες χρεώσεις της ΑΕΠΙ, χαρακτηρίζοντάς τις δυσανάλογες. Η ΑΕΠΙ προσέφευγε δικαστικά αλλά δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τις αυθαίρετες χρεώσεις που έκανε. Ξαφνικά ένα μικρό τότε συνδρομητικό κανάλι, η NOVA, (ανήκε σε άλλους μετόχους τότε) με επικεφαλής τον Λάμπη Ταγματάρχη, δέχθηκε να πληρώσει τις χρεώσεις που επέβαλε η ΑΕΠΙ, δημιουργώντας έτσι ένα προηγούμενο, το οποίο χρησιμοποίησε η ΑΕΠΙ για να απαιτήσει τα ποσά με βάση την αρχή της αναλογικότητας.
Οι εισπράκτορες της ΑΕΠΙ, αυθαίρετα προσδιόριζαν ποσά ως πνευματικά δικαιώματα που πρέπει να εισπράξουν όχι μόνο από καταστήματα αλλά ακόμη και από περίπτερα, όπου ο περιπτεράς άκουγε ιδιωτικά μουσική. Αν κάποιος είχε διαφωνία επί της τιμής, το κράτος έδινε το δικαίωμα στην ΑΕΠΙ να τον οδηγήσει στο αυτόφωρο με χειροπέδες ή και να του κλείσει το μαγαζί. H Δημοτική Αρχή αφαιρούσε την άδεια του καταστήματος αν διαφωνούσες ή ήσουν σε δικαστική διαμάχη, και δεν πλήρωνες ΑΕΠΙ. Ακόμη και αν δήλωνες πως στο κατάστημά σου δεν έχεις μουσική, στο δικαστήριο δύο ψευδομάρτυρες (οι ίδιοι πάντα), κατέθεταν πως έχεις. Εισέπρατταν όμως οι δημιουργοί; Φυσικά όχι. Η οικογένεια Ξανθόπουλου, είχε δημιουργήσει μια εταιρεία τέρας με οικογενειακούς μισθούς δεκάδων χιλιάδων ευρώ για τον καθένα και τεράστια λειτουργικά έξοδα με αποτέλεσμα να μοιράζει ψίχουλα στους δημιουργούς.
Οι εκπομπές προβλήθηκαν αφού ανακοινώσαμε προσπάθεια λογοκρισίας και η ΑΕΠΙ, η οποία πλέον είναι υπόδικη για όλα αυτά με πέντε χρόνια καθυστέρηση, έβγαλε μια ανακοίνωση μεσ’ την οποία με αποκαλούσε συκοφάντη και άθλιο (σας θυμίζει κάτι;). Μετανιώνω ειλικρινά που δεν στράφηκα τότε νομικά εναντίον της. Αυτές οι εκπομπές ήταν η αιτία μιας σφοδρής σύγκρουσης με τον Διονύση Τσακνή. Ο Τσακνής ήταν μέλος του Δ.Σ. της ΑΕΠΙ, η οποία τοποθετούσε καλλιτέχνες στη διοίκησή της, ως βιτρίνα, για να φαίνεται ως εισπρακτικός μηχανισμός καλλιτεχνών και όχι Ανώνυμη Εταιρεία που γδέρνει τους επαγγελματίες για να εισπράττει η οικογένεια και οι λοιποί συγγενείς.
Τα χρόνια πέρασαν, οι μέτοχοι της ΑΕΠΙ αντιμετωπίζουν πλέον κακουργηματικές διώξεις για όσα έκαναν και ο Τσακνής βρέθηκε μαζί με τον Λάμπη Ταγματάρχη στο τιμόνι της ΕΡΤ. Ο Ταγματάρχης δεν είχε όπως έλεγε σχέση με την ΑΕΠΙ, αλλά την είχε εξυπηρετήσει σε μια δύσκολη περίοδο. Ήταν η εποχή που τα κανάλια αρνούνταν να πληρώσουν τις υπέρογκες χρεώσεις της ΑΕΠΙ, χαρακτηρίζοντάς τις δυσανάλογες. Η ΑΕΠΙ προσέφευγε δικαστικά αλλά δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τις αυθαίρετες χρεώσεις που έκανε. Ξαφνικά ένα μικρό τότε συνδρομητικό κανάλι, η NOVA, (ανήκε σε άλλους μετόχους τότε) με επικεφαλής τον Λάμπη Ταγματάρχη, δέχθηκε να πληρώσει τις χρεώσεις που επέβαλε η ΑΕΠΙ, δημιουργώντας έτσι ένα προηγούμενο, το οποίο χρησιμοποίησε η ΑΕΠΙ για να απαιτήσει τα ποσά με βάση την αρχή της αναλογικότητας.
